تمامی اطلاعاتی که درباره زولپیدم نیاز دارید

قرص زولپیدم با نام تجاری آمبین و اینترمزو در بازار سال هاست که موجود است. در معرفی این ماده باید گفت، زولپیدم به عنوان داروی کمکی خواب‌آور در کوتاه مدت تعریف می‌شود.

در 1990، زولپیدم طراحی شد تا به جای داروهایی که آن زمان مصرف می‌شد، بدون هیچ گونه عوارض جانبی و با مزایای بیشتر استفاده شود.

زولپیدم یکی از محبوب ترین داروهای خواب در آن زمان بود.

اما الان که زولپیدم بیش از 20 سال در دسترس مردم قرار داشته است، عوارض جانبی جدی‌ای از این دارو کشف شده است.

درک این عوارض جانبی می‌تواند به مصرف کنندگان در مورد تصمیم‌گیری آگاهانه در استفاده از این داروی خواب آور کمک کند و کسانی که بدون تجویز پزشک از این دارو استفاده می‌کنند از ادامه مصرف آن منصرف شوند.

زولپیدم به صورت قرص یا حتی اسپری روی زبان وجود دارد و قبل از رفتن به رختخواب مصرف می‌شود.

روی این داروها باید ذکر شود که تنها در کوتاه مدت مجاز به مصرف آن هستید. اما ممکن است در شرایط خاص پزشک تشخیص دهید برای دوره‌های طولانی تری نیز آن را تجویز کند.

تعریف علمی: ممکن است ببینید که زولپیدم به “قرص خواب غیر بنزودیازپین” نیز شناخته شده است اما درست تر است که آن را در دسته ایمیدازوپیریدین قرار دهیم. همچنین آن را گیرنده گابا A نیز می‌نامند که در گروه داروهای Z قرار دارد.

عوارض زولپیدم چیست؟

زولپیدم خصوصاً در روزهای اولیه پس از شروع مصرف با عوارضی هم چون ضعف و سرگیجه و عدم تعادل همراه است. عوارض نگران کننده دیگری هم چون کهیر و خارش و در بعضی بیماران با درد در ناحیه سینه، تنگی نفس و تاری دید همراه است. اگر پس از مصرف زولپیدم هر یک از عوارض زیر را داشتید حتماً به پزشک مراجعه کنید.

لیست کامل عوارض احتمالی زولپیدم

آثار مخرب زولپیدم بر بدن

برخی افراد که زولپیدم مصرف کرده‌اند، در حین خواب رفتارهایی مانند راه رفتن در خواب از خود نشان داده‌‌اند.

البته این رفتارها تنها به راه رفتن در خواب ختم نمی‌شود و شامل غذا خوردن، گفت‌وگو و حتی در مواردی رانندگی و رابطه جنسی‌نیز در خواب بوده است.

تمامی این افراد از رفتارهایی که در خواب از خودشان نشان داده‌اند کاملا بی‌خبر بوده و چیزی به‌یاد نمی‌آورند.

مطالعات موردی که در مجله بالینی پزشکی خواب منتشر شده است نشان می دهد که برخی از بیماران پس از مصرف زولپیدم رفتاری به نام اختلال خوردن در خواب را تجربه کرده‌اند.

این افراد از خواب بیدار شدند تا دنبال غذا و خوراکی بگردند و بخورند اما هیچ خاطره ای از انجام این کار ندارند.

سایر بیماران نیز گزارش‌هایی مانند مکالمه‌های کامل با اطرافیان، ترک خانه های خود برای پیاده روی در محله داده‌اند یا حتی زمانی که هوشیاری‌شان را بدست آورده‌اند خود را در پشت فرمان ماشین دیده‌اند.

یک زن زنگ خطری برروی درهای خانه خود نصب کرده تا در صورت خواب خانواده‌اش به کمک او بیایند از خانه خیلی دور نشود!

مطالعه روی موش‌ها نشان داد که مصرف زولپیدم باعث چاقی دور شکم می‌شود. جالب است بدانید که موش‌ها پس از مصرف دچار اضطراب کمتری شدند. البته دوز دارو بیش از حدِ طبیعی بود و از آنچه برای انسان و متناسب با وزنشان تجویز می‌شود بیشتر بود.

احتمال سو مصرف قرص‌های خواب بسیار زیاد است. در دانشکده پزشکی هاروارد به این نتیجه رسیدند که این دارو ممکن است تا حد متوسطی سومصرف بیاورد و به همین دلیل تجویز آن باید محدود باشد. البته افراد مختلف واکنش مختلفی به زولپیدم نشان می‌دهند و میزان اعتیاد به زولپیدوم در افراد متفاوت است.

تاثیر زولپیدم بر حافظه

فراموشی یکی از نگران کننده ترین عوارض زولپیدم است. با کمی جستجو در گوگل می‌توانید داستان‌های غم انگیزی از افراد زیادی که دچار فراموشی ناشی از زولپیدم شده‌اند مواجه شوید و در مورد آن بخوانید. این دارو توانایی مغز برای تبدیل حافظه کوتاه مدت به بلند مدت را کاهش می‌دهد؛ در نتیجه اختلال استرس پس از آسیب روانی را بدترمی‌کند.

در مطالعه و تحقیقی که در مرکز بیوتکنولوژی آمریکا انجام شد، دو تن از بیماران بعد از مصرف 5 الی 10 میلی گرم زولپیدم، فراموشی را تجربه کردند. هیچ کدام از بیماران مکالمات تلفنی که تا یک ساعت بعد از مصرف دارو اتفاق افتاده است را به خاطر نمی آورند.

اولین بیمار بعد از خوردن قرص مکالمه ی کوتاهی داشت. دومی بعد از مصرف، خوابیده بود وبا زنگ تلفن از خواب بیدار شد. مراقبان سلامت باید تا حد امکان آگاه باشند که در برخی از بیماران، داروهای خواب آور مثل زولپیدم ممکن است باعث از دست دادن حافظه در مدت کوتاهی بعد از مصرف شود و شاید حتی به چرخه خوابشان نیز صدمه بزند.

دربرخی افراد می‌توان تنها با پایین آوردن دوز زولپیدم از انجام این رفتارها در خواب جلوگیری کرد اما درموراد حادتر باید مصرف دارو کامل قطع شود.

همیشه مراقب داروهای خواب ‌آوری که مصرف می‌کنید باشید تا روی چرخه طبیعی خوابتان تاثیرات جبران ناپذیری نگذارد.

در مطالعه کوچکی که در بیمارستان هنری فورد انجام شد دریافتند که مصرف زولپیدم در دوز کم در درمان بی خوابی چندان ضرر ندارد البته تاکید می‌شود که در دراز مدت مصرف نشود.

سازمان غذا و دارو نیز آن را تنها برای مصرف کوتاه مدت توصیه کرده است.

مطالعه دیگری که در فرانسه روی زولپیدم انجام شد نشان می‌دهد که افرادی که از این خواب آور استفاده کرده بودند نمی‌توانستند به خوبی و دقت رانندگی کنند. در تحقیقی دیگر که در چین انجام شد نشان دادند که کسانی که درازمدت زولپیدم می‌خوردند بیشتر دچار سانحه و آسیب دیدگی می‌شوند.

بیدارشدن در طول شب

با اینکه این دارو کمک می‌کند تا زودتر خوابتان ببرد، اما باعث می‌شود ازخواب بیدار شوید. یعنی زولپیدم خواب آور است ولی کمکی به بالا بردن کیفیت خواب و در خواب ماندن ندارد.

این نشان می‌دهد که نیمه عمر زولپیدم کوتاه است و باعث ضعف صبحگاهی می‌شود.

پژوهشی که اخیراً انجام شد نشان می‌دهد زولپیدم فرد را دچارعدم تعادل و شناخت کمتری می‌کند. همین کرختی بعد از خواب پزشکان را بیش از پیش نگران عوارض زولپیدم کرده است.

اینترمزو ترکیبی از زولپیدم است که برای بیمارانی طراحی شده است که نصف شب از خواب بیدار می‌شوند و اولین دارویی است که برای حفظ حالت خواب توسط سازمان غذا و دارو امریکا تایید شده است.