باربیتورات که از اسید باربیتوریک گرفته شده است، سیستم عصبی مرکزی بدن را تضعیف می‌کند و باعث ایجاد اثرات متفاوتی در بدن فرد مصرف کننده می‌گردد. بیشتر باربیتورات‌ها وابستگی ایجاد می‌کند و به دلیل اثرات قوی آرامبخشی که دارد توسط پزشک تجویز می‌شود. این داروهای خواب‌آور، بیشتر به‌عنوان داروی بیهوشی به‌کار می‌روند و در دُز بالا می‌توانند باعث مرگ می‌شوند.
آموباربیتال
آموباربیتال یک باربیتورات با اثرات آرام بخش و خواب آور است. که به آن آمیلوباربیتون (آمیتال) نیز می‌گویند. که برای درمان اضطراب، بی خوابی و صرع ممکن است تجویز شود.
عوارض آموباربیتال شامل گیجی، خواب آلودگی، زودرنجی، تپش قلب و لکنت زبان است.
فنوباربیتال
فنوباربیتال درمان انواع مختلف صرع به خصوص تشنج در کودکان استفاده می‌شود. فنوباربیتال در درمان بی‌خوابی و اضطراب نیز مصرف می‌شود. همچنین برای کاهش اثرات سندروم رِی و آسیب‌های شدید مغزی استفاده می‌شود و برای بیماران ایسکمی مغزی تجویز می‌شود. همچنین برای مرگ خودخواسته در بعضی کشورها از آن استفاده می‌شود.
شایع‌ترین عارضه مصرف فنوباربیتال بی‌حالی، خواب آلودگی و خارش پوستی است.
سکوباربیتال
سکوباربیتال سدیم که توسط الی لی‌لی اند کامپنی و شرکت‌های دیگر، تحت نام تجاری سکونال عرضه می‌شود، یک داروی مشتق شده از باربیتورات است که برای درمان بی خوابی طولانی مدت که به باربیتورات‌ها عادت کرده است استفاده می‌شود. این یک داروی با خواص بیهوشی، ضداضطراب، آرام بخش و خواب‌آور است. این دارو بیشترین استفاده را در خودکشی با کمک پزشک در ایالات متحده دارد.
بیشتر افرادی که سکوباربیتال مصرف می‌کنند دچار ضعف عضلانی، اضطراب، سرگیجه گیجی، زودرنجی، تهوع و استفراغ می‌شوند. در گذشته و دهه 1960 تا 1970سکوباربیتال بسیار تفریحی استفاده می‌شد و باعث مرگ چندین سلبریتی شد.
اولین باربیتورات، باربیتال در سال 1903 به بازار آمد و با نام تجاری وِرونال به فروش می‌رسید. تا سال 1930 یک میلیارد دوز در سال در امریکا مصرف شد، از آن هنگام مصرف آن به طرز قابل توجهی کم شد.
باربیتورات خواب رِم REM را متوقف می‌کند و به همین دلیل است که برای بی خوابی توصیه نمی‌شود. به جز در موارد خاصی آن هم برای کوتاه مدت تجویز می‌شود.
