خواب غیر احیاگر

از گذشته خواب را به عنوان احیاگر و ترمیم کننده یاد کرده و فرصتی برای انرژی گرفتن و سرزنده شدن میدانستند. علم مدرن معتقد است که خواب تنها یک تجربه ذهنی نیست. سیستم ایمنی و قلب و عروق بازیابی و احیا می‌شود که می‌توان آن را ترمیم نامید.

اما روانشناسان، پزشکان و هر کس که بر روی علم بی خوابی کار کرده است می‌داند که برخی خواب‌ها حس ترمیم کنندگی ندارند. افرادی که بیش از 6 ساعت در شبانه روز خوابیده‌اند ولی صبح احساس احیاشدگی ندارند مشکلشان کجاست؟ آن‌ها زیاد می‌خوابند ولی بهره درستی از خواب نمی‌برند.

اگر خواب احیاگر نباشد، یعنی کیفیت خواب پایین بوده است.

متخصصان خواب مفهوم خواب غیر احیاگر را هنوز در دسته بندی درستی جای نداده‌اند. اما علی رغم اینکه به درستی تعریف نشده است، بسیار اهمیت دارد.

کسانی که در تست هوشیاری در طول روز نمره پایینی در میزان خواب احیاگر دارند، بیشتر خود را خسته توصیف می‌کنند و اغلب از دردی رنج می‌برند. این افراد خوابشان منقطع است و بیشتر دچار بیدارخوابی می‌شوند و حتی ممکن است خودشان هم از آن خبر نداشته باشند. پلوسومنوگراف بیدار شدن ریز را شناسایی می‌کند. اما میزان پیئن‌های کوتاه از خواب در این افراد با افراد سالم الگوی یکسانی دارد و خواب غیراحیاگر در روش‌های تشخیصی معمول نشان داده نمی‌شود.

خواب غیراحیاگر نه تنها منجر به بی خوابی مفرط می‌شود، بلکه روزها شما را خواب آلود می‌کند. این افراد ممکن است ظاهراً هیچ مشکلی در بیدار شدن یا خوابیدن نداشته باشند. در حالی که تعریف خواب غیراحیاگر احساس سرحال نشدن حتی بعد از خواب عادی و کافی است.

آیا خواب غیراحیاگر درمان می‌شود؟

درمان خواب غیر احیاگر دشوار است. درمان رفتاری شناختی مستقیماً به خواب رفتن و خواب ماندن را درمان می‌کند. داروهای خواب آور نیز روی طول مدت خواب و خواب ماندن کار می‌کند. داروهایی مانند سدیم اکسی بایت که خواب را عمیق‌تر می‌کند هم یک احتمال است اما خیلی برای این منظور استفاده گسترده‌ای ندارد. شواهد کافی وجود ندارد که کمبود خواب با سرعت موج کند مشکل اصلی بیماران خواب غیراحیاگر باشد. ورزش روزانه و خنک نگه داشتن اتاق خواب ممکن است به بعضی افراد مبتلا کمک کند.

خواب غیر احیاگر ممکن است از چشم خیلی‌ها پنهان باشد ولی یک مساله جدی در سلامت افراد مبتلا به آن تلقی می‌شود.  با اینکه این نوع خواب در هیچ دسته بندی رسمی تشخیص داده نشده است ولی همیشه مشکل جدی تلقی شده است که میلیون‌ها نفر درگیر آن هستند. مانند خیلی‌ مشکلات دیگر در علم، این زمینه نیز نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. اما این اختلال با سایر اختلالات در حال بررسی در برنامه تحقیق و بررسی خواب در حال رقابت است و ممکن است کشف ابعاد مختلف آن زمان بر باشد.